อย่าให้การใช้ชีวิตต้องหยุดชะงักด้วย ‘โรคลมชัก’

เชื่อว่าคนที่เป็นโรคลมชักคงเกิดอาการหวั่นวิตกไม่น้อย เพราะไม่รู้ว่าอาการจะกำเริบตอนไหน พลันทำให้ใช้ชีวิตอย่างไม่มีความสุข ซึ่งโรคนี้ไม่เพียงแต่ตัวผู้ป่วยที่จะต้องรับมือกับอาการชักของตนเองแล้ว คนรอบข้างทั้งเพื่อนร่วมงานและคนในครอบครัวก็จะต้องรู้วิธีการรับมือกับอาการชักที่ถูกต้องด้วยเช่นกัน ถึงอย่างนั้นโรคนี้ก็สามารถรักษาให้หายขาดได้ ดังนั้นเราจึงควรมาทำความรู้จักกับโรคนี้ให้มากขึ้นอีกนิด

โรคลมชักเกิดจากสมองทำงานผิดปกติไปชั่วครู่ จนเกิดอาการชักขึ้นชั่วขณะหนึ่ง ซึ่งหากไม่สามารถทราบสาเหตุ ก็อาจรักษาได้อย่างไม่เต็มที่ ทั้งนี้การวินิจฉัยโรคลมชักนั้นเป็นไปได้ยาก เพราะบางอาการของโรคลมชักก็ใกล้เคียงกับโรคอื่นๆ เช่น โรคไมเกรน หรือภาวะตื่นตระหนกเป็นต้น ดังนั้นจึงต้องใช้เวลาในการตรวจและทดสอบจึงจะทราบผลที่แน่ชัด โดยแพทย์จะทำการซักถามข้อมูลเกี่ยวกับอาการชักจากผู้ป่วย ถึงสิ่งที่จดจำได้ในขณะที่เกิดอาการ หรือสัญญาณเตือนต่างๆ รวมถึงสอบถามจากญาติคนไข้ เพื่อได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ด้วย

อาการลมชัก

ร่างกายแข็งเกร็ง กล้ามเนื้อกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้

สาเหตุของอาการชัก

• โรคทางพันธุกรรมที่มักมีอาการชักร่วมด้วย
• ภาวะสมองพิการแต่กำเนิด ซึ่งเกิดตั้งแต่เมื่อทารกยังอยู่ในครรภ์
• การกระทบกระเทือนต่อสมองเนื่องมาจากอุบัติเหตุ
• การติดเชื้อในสมอง
• เนื้องอกในสมอง หรือมะเร็งที่กระจายจากอวัยวะอื่นๆ มาสู่สมอง
• ไม่ทราบสาเหตุ

ปัจจัยเสี่ยงที่กระตุ้นให้ชัก

• อดนอน นอนดึก
• กินยากันชักไม่สม่ำเสมอ
• เครียด

การรักษาโรคลมชัก

• กินยากันชักสม่ำเสมอ
• หลีกเลี่ยงปัจจัยที่อาจกระตุ้นอาการชัก
• งดกิจกรรมที่มีความเสี่ยง เช่น การปีนที่สูง การว่ายน้ำคนเดียว ขับรถ
• สำหรับผู้ป่วยโรคลมชักจำนวนหนึ่งจะสามารถผ่าตัดสมอง เพื่อให้หายขาดจากโรคลมชักได้

วิธีปฐมพยาบาลผู้ป่วยเบื้องต้น

1. ประคองผู้ป่วยให้นอนหรือนั่งลง สอดหมอนหรือวัสดุอ่อนนุ่มไว้ใต้ศีรษะ
2. ตะแคงศีรษะให้น้ำลายไหลออกทางมุมปาก
3. อย่าใส่สิ่งของเข้าไปในปากผู้ป่วย
4. กวาดโต๊ะเก้าอี้ตู้ที่อยู่รอบๆ ออกเพื่อไม่ให้ผู้ป่วยกระแทก
5. ส่วนใหญ่อาการชักมักจะไม่เกิน 5 นาทีแต่ถ้านานกว่านั้น ให้พาไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด

โรคลมชักส่วนใหญ่เกิดขึ้นโดยไม่ทราบสาเหตุ เมื่อมีอาการชักเกิดขึ้นแล้ว ควรหาทางป้องกันไม่ให้อาการกำเริบ ด้วยการกินยากันชักตามขนาดที่แพทย์แนะนำ และผู้ป่วยต้องหลีกเลี่ยงสาเหตุที่กระตุ้นให้อาการกำเริบ โดยคนไข้ที่คุมได้ด้วยยากันชัก ถ้ากินยา 3-5 ปี ส่วนใหญ่จะหยุดยาได้ เพราะสามารถรักษาให้หายขาด แล้วก็ดำเนินชีวิตเป็นปกติได้